«15-ші ғасырдың соңында, христиандар мұсылмандардың Андалусиядағы ең соңғы қамалын қоршап алады. Соғыс қыстың суық ызғар себебінен ұзаққа созылды, және мұсылмандар ерлікпен қайтпастан шайқасты. Христиандардың қолбасшысы, өзінің қиын жағдайға түскенін көріп, қулық істеуге көшеді. 

31-ші наурыз күні қамалдың алдына, бір қолында Құран, бір қолында Інжілді ұстап алып, егер осы түні мұсылмандар берілетін болса, онда ешкiмге тиіспейміз деп ант ішеді. Жиналыстан соң, мұсылмандар өз өмірлерін сақтап қалу үшін, қамалды христиандарға босатып береді. 

Таңертең, яғни 1-ші сәуір күні, христиан қолбасшысы барлық мұсылмандарды өлтіруге бұйырады. Уәде бергенін ескерткен адамдарға, "мен тек қана сендерді кеше түнде өлтірмеймін деген едім, бүгін емес!" 

Содан бері 1-сәуір христиандар үшін : "Қулық пен алдау, өтірік айту" күні болып аталып келеді. Өкінішке орай, біз христиандардың барлық жеркенішті мейрамдарының арасынан, бұл "мейрамын" да ұмытқан жоқпыз. . .

Егер бұл мейрамның түбін зерттесек, мұсылмандардың қанының иісі келгеніне байқауға болады!

Имам Мұхаммедрасул қажы Садуев